میل بهرام‌آباد (بهرام گور) (ابنیه)
میل، تک بنایی است که به آن چراغدان و چراغ‌پایه نیز گفته می‌شده در لغت به معنای کانون یا محل نور و روشنایی و جای نار است در دوران پیش از اسلام مناره یا میل راهنما را جهت راحتی مسافران می‌ساختند. این راهنمای قافله‌ها و راهنمایان کاروان‌ها را عموماً در کنار راه‌ها و جاده‌ها می‌ساختند و در تاج آنها آتشی روشن کرده تا گمگشتگان با دیدن نور آنها در شب‌های تاریک یا روزهای مه گرفته راه را از بی‌راه تشخیص دهند. از میل‌ها در دوران باستان برای پیام‌رسانی، پست و راهنمایی راه‌ها استفاده می‌شده؛ همگی میل‌ها یک پلکان برای بالا رفتن دارند.
میل‌ها در زمان اشکانیان و ساسانیان کاربرد فراوان داشته و بعدها در دوران اسلامی این میل‌ها را در مناره‌ها نیز می‌توان مشاهده کرد. در این برج آتش مقدس نگهداری می شد و از آنجا آتش را به سایر نقاط می بردند. از کاربردهای میل بهرام‌آباد می‌توان راهنمایی کاروانان و اطلاع رسانی و دید‌بانی را نام برد.
منطقه "تل میل" بهرام‌آباد(اطراف بهرام‌آباد) در زمانهای کهن یکی از راهنما‌های کاروان‌ها بوده است، با توجه نوع معماری آثار در این منطقه قدمت بنا مربوط به دوران ساسانی می‌باشد متاسفانه بجز میل اژدها در نورآباد تمام میل‌های قبل از اسلام از بین رفته و فقط نامی از آنها در تاریخ باقی مانده است
این یک نظر آزمایشی است.